leczo

gęste, pachnące, słodko-kwaśne i ostre. najlepiej smakuje z końcem lata. najważniejsze, żeby warzywa się nie rozgotowały, zachowały właściwą sobie teksturę ale oddały sobie nawzajem własne aromaty. nie da się go zrobić w małych ilościach, ale można zamrozić, albo pasteryzować. albo jeść dopóki się nie znudzi.

kilo dojrzałej, kolorowej papryki
cztery średnie cukinie
kilo cebuli - może być biała i czerwona
główka czosnku
ostra papryka - najlepiej świeża
kilo pomidorów
kostka rosołowa
litr soku pomidorowego
sól - do smaku
ewentualnie cukier brązowy - do smaku

cebulę obrać ze skórki, pokroić w dużą kostkę, zeszklić na oliwie. umytą, pozbawioną gniazd nasiennych paprykę pokroić w dużą kostkę, podsmażyć lekko na oliwie i razem z cebulą przełożyć do garnka. dorzucić pokrojony czosnek i czuszkę. pokruszyć kostkę rosołową i podlać pół szklanki wody i poddusić. kiedy warzywa delikatnie zmiękną dodać obraną ze skórki (lub nie - jak kto woli) cukinię i dusić dalej ok. 5-8 min. całość zalać sokiem pomidorowym, doprawić do smaku solą, ewentualnie brązowym cukrem. pyszne od zaraz. lepsze z każdym następnym dniem.

podawać z kromkami chleba ze świeżym masłem.
albo z pieczonymi ziemniakami.
albo z kluseczkami.
albo bez niczego.
smacznego!